Երեկ ՍԻՄ ՙԱզդակ՚ ակումբում ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր ՌՈՒԶԱՆՆԱ ՄՈՒՐԱԴՅԱՆԸ անդրադառնալով ներքաղաքական զարգացումներին եւ ընտրությունների անցկացման գործընթացին, նշեց. ՙԲոլորի կողմից բարձր գնահատականի արժանացավ այս ընտրությունների կազմակերպումն ու անցկացումը, բողոքներ չեղան, ավելին` նույնիսկ Րաֆֆի Հովհաննիսյանն իր խոսքում բարձր գնահատեց ընտրական գործընթացների այդ հատվածը՚: Նշենք նաեւ, որ երեկ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը դիմել է Սահմանադրական դատարան, ինչի հետ կապված պատգամավորը ասուլիսի ժամանակ ներկայացրեց իր կարծիքը:
-Շատ է խոսվում այն մասին, որ այս ընտրությունները մեկ քայլ առաջ էին: Ինչով էր դա պայմանավորված:
- Ինչ խոսք, ընտրական գործընթացները գնում են դեպի բարեփոխումներ, որի վկայությունն է Ընտրական օրենսգիրքը եւ այնտեղ կատարված փոփոխությունները, որը տալիս է լայն հնարավորություն քաղաքական բոլոր այն ուժերին, ովքեր մասնակցում են ընտրություններին, եւ ովքեր շահագրգռված են ունենալ էլ ավելի մեծ լծակներ` ընտրական գործընթացները վերահսկելու առումով: Դրան է վերաբերում այն հիսուն-հիսուն տոկոս բաշխումը, որտեղ առաջին հիսուն տոկոսը ԱԺ իշխանական խմբակցությունների ներկայացուցիչներն էին ապահովում, ընտրական հանձնաժողովներում նշանակվում էին նախագահներ ու քարտուղարներ: Իսկ մյուս հիսուն տոկոսի մեջ ընդդիմադիր ուժերն են, ինչպես նաեւ այն ուժերը, որոնք չունենալով թեկնածուներ, այնուամենայնիվ, կարող են վերահսկել ընտրությունները: Մյուս առավելությունն այն է, որ յուրաքանչյուր թեկնածու կարող է ունենալ երեք ներկայացուցիչ` ընտրական հանձնաժողովում: Դատելով նրանից, որ պարոն Հովհաննիսյանը 1988 ընտրատեղամասում կարող էր մոտ 6 հազար ներկայացուցիչ ունենալ, մինչդեռ ապահովեց մոտ հազարից մի քիչ ավել ներկայացուցիչներով: Սակայն իրենք այս բոլոր տեղերը չէին զբաղեցրել, չնայած որ 95 տոկոսով իրենց ներկայացուցիչներն ընդգրկված են եղել հանձնաժողովներում: Այս ամենը վկայում է, որ բոլոր պայմանները ստեղծված էին, որպեսզի վերահսկողություն լինի բոլոր կողմերից: Ինչ վերաբերում է ընտրությունների օրվան, ապա դրա հետ կապված ոչ մի դիմում-բողոք չի եղել` ո°չ ԿԸՀ-ում, ո°չ տեղամասերում: Միայն դրանից հետո եղել է ընդամենը հինգ դիմում-բողոք` ԿԸՀ-ին եւ երեք դիմում-բողոք ընտրատեղամասերում: Այսինքն, ողջ ընտրական գործընթացին մասնակցել է շուրջ 20 հազար մարդ, որոնցից մոտ 3.700-ը եղել են ՙԺառանգությունից՚, ովքեր ստորագրել են ընտրական տեղամասերում արձանագրությունների տակ: Հատուկ կարծիք հայտնելու իրավունք է ունեցել 15,700 մարդ, իսկ ինչպես գիտեք, հայտնել է միայն մեկ հոգի: Անվավեր ճանաչելու մոտ 70 դիմում-բողոք է եղել, եւ եթե այս ամենը գումարենք իրար, միեւնույն է, որեւէ էական ազդեցություն չի կարող ունենալ ընտրությունների արդյունքների, կամ հաղթել-չհաղթելու վրա: Հետեւաբար, չեմ հասկանում, եթե մինչ օրս չկա ու չի եղել այնպիսի մի փաստաթուղթ, որի հիման վրա դիմեն Աահմանադրական դատարան, ապա այդ ի±նչ նոր փաստաթուղթ ի հայտ եկավ, որ պարոն Հովհաննսիայնը որոշեց դիմել: Այնուամենայնիվ, սպասենք, եւ պարզ կլինի:
- Հնարավո±ր է, որ ընդդիմադիր ներկայացուցիչները ընտրության օրը այդքան լավ չեն աշխատել, կամ համախմբված չեն եղել, որպեսզի չստորագրեին արձանագրությունների տակ...
- Ոչ, բոլորովին էլ այդպես չէ: Ես այն կարծիքին եմ, որ ոչ թե վատ են աշխատել, այլ որ ընտրությունների օրը խախտումներ չեն եղել: Ի վերջո, մենք ապրում ենք 21-րդ դարում, որը ողողված է տեխնիկայով: Այսինքն, ամեն ինչ նկարահանելու, ձայնագրելու եւ լուսանկարելու հնարավորություն է եղել: Ես ամենեւին էլ չեմ թերագնահատում ընդդիմադիրների կարողությունները, ուժը, նպատակասլացությունն ու ցանկությունը` ինչ-որ բան տեսնելու եւ չթաքցնելու հարցում: Ճիշտ հակառակը: Հետեւություն է պետք անել այս ամենից, որ չի եղել այնպիսի բան, որը նմանատիպ բողոքի ալիք բարձրացներ:
- Ի±նչ ուղղությամբ կտանի երկրի զարգացումը հանրապետության նախագահը: Դուք ի±նչ սցենար եք կանխատեսում ապագայի համար:
- Այս պահին սցենարը կանխատեսել ճիշտ չի լինի, քանի որ այս պահին, եթե Րաֆֆի Հովհաննիսյանը պատրաստվում է ղեկավարել ընդդիմադիր դաշտը, ում ճանաչում եւ գնահատում եմ իր մարդկային արժանիքներով, այն կարծիքին եմ, որ վերջում կնստեն երկխոսության: Մենք իրավունք չունենք մեր այս աշխարհաքաղաքական դիրքում, արտաքին թշնամու համար բարենպաստ պայմաններ ստեղծել երկրում: Կարծում եմ, պետք է նստենք երկխոսության, որովհետեւ Ր. Հովհաննիսյանն ունի լավ ծրագրեր, ինչպես նաեւ մյուս քաղաքական ուժերը, իսկ ՀՀԿ-ն բաց է համագործակցության եւ լավ ծրագրերը ի շահ երկրին ներդնելու համար: Գտնում եմ, որ մեր երկիրը պետք է գնա էվոլյուցիոն, այլ ոչ թե ռեվոլյուցիոն ճանապարհով:
- Հնարավո±ր է արդյոք նոր կոալիցիայի ձեւավորում:
- Դա ցույց կտան առաջիկա զարգացումները, ինչը նաեւ չի բացառվում: Մենք այսօր պատրաստ ենք համագործակցության, որի տարատեսակներից մեկը կոալիցիա կազմելն է, իսկ թե դա ի դեմս ո±ւմ կլինի, ապագայում կերեւա:
- Ո±րն է ՀՀԿ-ի ողջամիտ առաջարկությունը ՙԺառանգությանը՚, քանի որ Ր. Հովհաննիսյանը ասում է, որ իրենց մեկ-երկու պորտֆել հարկավոր չէ...
- Այդ հարցը պետք է հակառակ իմաստով տալ ՙԺառանգությանը՚ ու հարցնել, թե նրանք ի±նչ են ուզում եւ ո±րն են համարում ողջամիտ առաջարկ: Իսկ այն երեք պահանջները, որոնք իրենք ներկայացնում են, օրինակ` արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների անցկացումը, հակասում է մեր Սահմանադրությանը, քանի որ ԱԺ ընտրությունները լրիվ այլ ընտրություն է, ի±նչ կապ ունի այս ընտրությունների հետ: Ներկայացնելով Սերժ Սարգսյանի ծրագիրը, մենք անընդհատ կրկնում ենք, որ այս ամենն արվում է ժողովրդի համար: Ի±նչ եք կարծում, ժողովրդի համար չէ± իշխանությունների կողմից արված այն ծրագրերը, որն իրականացվեց վերջին հինգ տարիների ընթացքում, ժողովրդի համար չէ±ին այսքան դպրոցների վերակառուցումը, որ Երեւան քաղաքում ոչ մի չջեռուցվող դպրոց չկա, ժողովրդի համար չէ±ր այս սոցիալական փաթեթները, որից օգտվում են հիմա շատերը եւ կարող են անվճար բուժօգնություն, կամ բուժզննություն անցնել: Ի վերջո, եթե տարիներ առաջ ասեինք, որ հնարավոր է սրտի անվճար վիրահատություն կատարել կամ անվճար մանկապարտեզ հաճախել, անվճար ծննաբերություն կատարել, ոչ ոք չէր հավատա, իսկ հիմա կա այդ հնարավորությունը, ինչը դուք գիտեք, որ բավական թանկ արժե: Ես ընդունում եմ, որ մենք ունենք խնդիրներ, բայց դա չի նշանակում, որ բոլորին հնարավոր է միանգամից լուծում տալ, բայց պետք է տեսնել նաեւ, որ երկիրը գնում է զարգացման ուղղությամբ: Այսինքն` ճիշտ ճանապարհով գնալն արդեն խնդիրների լուծում է նշանակում: Մենք պարզապես ուզում ենք, որ ամեն ինչ լավ լինի միանգամից, բայց մի մոռացեք, որ ունենք ընդամենը 22 տարիների անկախ պետություն, եւ նույնիսկ 200 տարի պատմություն ունեցող պետությունները չեն լուծել եւ չեն կարողանում ամեն ինչ իրենց երկրում դարձնել իդեալական: Մեր ողջամտությունն այն է, որ մենք տեսնենք, թե արդյո±ք մենք գնում ենք դեպի զարգացում, կամ ճիշտ լուծման ճանապարհով: Շատ հեշտ է կանգնել ու բարձրաձայնել` ասելով, որ այս կամ այն հարցերը կան, բայց շատ կարեւոր է նաեւ, որ մարդիկ տեսնեն, թե ի±նչ կա այս պահին, եւ դրա վրա ի±նչ է կառուցվելու ապագայում:
- Տիկին Մուրադյան, ԱԺ քառօրյային կառավարությունը ներկայացրեց այլընտրանքային ծառայության մասին օրինագիծ, որի հետ կապված հնչեցին տարբեր կարծիքներ: Ինչպե±ս եք նայում այս հարցին:
- Այդ օրենքի հետ կապված` ես եւս ունեմ մտահոգություն եւ հարց կառավարության ներկայացուցչին: Ինձ, որպես մանկավարժ, մտահոգում է այն փաստը, որ եթե ստեղծում ենք արտոնյալ պայմաններ եւ համաձայնում ենք, որ այդ կրոնական կազմակերպությունների ներկայացուցիչները զենք չպետք է վերցնեն, եւ մի բան էլ այլընտրանքային ծառայության արտոնյալ պայմաններ ենք ստեղծում, ապա արդյոք չե±նք վտանգում մեր երկրի սահմանները, ազգային անվտանգությունը, որի ծրագրում` որպես ներքին սպառնալիք նշված է հայրենասիրական ու բարոյական դաստիարակության պակասը: Եվ արդյոք այս ամենը չի± նպաստելու, որ այդ դաստիարակությունը էլ ավելի պակասի: Ավելին, հիմա շատ ծնողներ կձգտեն իրենց երեխաներին տանել այդ կրոնական կազմակերպություն, որպեսզի նրանք չծառայեն եւ օգտվեն այդ արտոնյալ վիճակից: Ես որպես մանկավարժ, հայտնեցի իմ մտահոգությունը, որ այս ամենը ուղիղ իմաստով ազդելու է մեր երեխաների դաստիարակության վրա, քանի որ այսօր դպրոցներում ունենք այդ նախադեպերը, երբ շատ ու շատ աշակերտներ հրաժարվում են մասնակցել որոշ միջոցառումների, որոնք ռազմահայրենասիրական են, Նոր տարվա, ծննդյան օրերի հետ են կապված: Ծնողը գալիս է դպրոց եւ ասում, որ իր երեխան չպետք է մասնակցի վերը նշված միջոցառումներին, ինչով նա խոչընդոտում է ուսումնադաստիարակչական գործընթացին: Նույնիսկ եղան դեպքեր, երբ ծնողներից շատերը ձայն բարձրացրին` ասելով, թե ինչու իրենց երեխան պետք է հայոց պատմություն դասին նստի, կամ մասնակցի ռազմագիտության դասին, որտեղ զենք են քանդում-հավաքում:
- Կային պատգամավորներ, որոնք նույնիսկ զարմացած էին եւ չէին ընդունում, որ մեր երկրում տոտալիտար աղանդ ներկայացնող կրոնական կազմակերպություններին կամ նրանց անդամներին աղանդ, կամ աղանդավոր անվանենք: Ավելին, պատգամավոր Էդմոն Մարուքյանը այն կարծիքն է, որ պետք չէ նրանց պահել բանտերում, քանի որ դրա համար մենք հարկեր ենք վճարում: Ստացվում է, որ հարկեր չմուծելը շատ ավելի կարեւո±ր հարց է, քան զենք չբռնելը, երկիրը չպահպանելը:
- Կարծում եմ, որ այդ հարցը պետք է տալ Է. Մարուքյանին, որպեսզի ավելի մանրամասն բացատրի, թե ինչ նկատի ուներ, բայց ամեն դեպքում ես այդքան էլ համամիտ չեմ Էդմոնի կարծիքին:
<Իրավունք> թերթ, Երեքշաբթի, 05 Մարտ 2013 00:00
-Շատ է խոսվում այն մասին, որ այս ընտրությունները մեկ քայլ առաջ էին: Ինչով էր դա պայմանավորված:
- Ինչ խոսք, ընտրական գործընթացները գնում են դեպի բարեփոխումներ, որի վկայությունն է Ընտրական օրենսգիրքը եւ այնտեղ կատարված փոփոխությունները, որը տալիս է լայն հնարավորություն քաղաքական բոլոր այն ուժերին, ովքեր մասնակցում են ընտրություններին, եւ ովքեր շահագրգռված են ունենալ էլ ավելի մեծ լծակներ` ընտրական գործընթացները վերահսկելու առումով: Դրան է վերաբերում այն հիսուն-հիսուն տոկոս բաշխումը, որտեղ առաջին հիսուն տոկոսը ԱԺ իշխանական խմբակցությունների ներկայացուցիչներն էին ապահովում, ընտրական հանձնաժողովներում նշանակվում էին նախագահներ ու քարտուղարներ: Իսկ մյուս հիսուն տոկոսի մեջ ընդդիմադիր ուժերն են, ինչպես նաեւ այն ուժերը, որոնք չունենալով թեկնածուներ, այնուամենայնիվ, կարող են վերահսկել ընտրությունները: Մյուս առավելությունն այն է, որ յուրաքանչյուր թեկնածու կարող է ունենալ երեք ներկայացուցիչ` ընտրական հանձնաժողովում: Դատելով նրանից, որ պարոն Հովհաննիսյանը 1988 ընտրատեղամասում կարող էր մոտ 6 հազար ներկայացուցիչ ունենալ, մինչդեռ ապահովեց մոտ հազարից մի քիչ ավել ներկայացուցիչներով: Սակայն իրենք այս բոլոր տեղերը չէին զբաղեցրել, չնայած որ 95 տոկոսով իրենց ներկայացուցիչներն ընդգրկված են եղել հանձնաժողովներում: Այս ամենը վկայում է, որ բոլոր պայմանները ստեղծված էին, որպեսզի վերահսկողություն լինի բոլոր կողմերից: Ինչ վերաբերում է ընտրությունների օրվան, ապա դրա հետ կապված ոչ մի դիմում-բողոք չի եղել` ո°չ ԿԸՀ-ում, ո°չ տեղամասերում: Միայն դրանից հետո եղել է ընդամենը հինգ դիմում-բողոք` ԿԸՀ-ին եւ երեք դիմում-բողոք ընտրատեղամասերում: Այսինքն, ողջ ընտրական գործընթացին մասնակցել է շուրջ 20 հազար մարդ, որոնցից մոտ 3.700-ը եղել են ՙԺառանգությունից՚, ովքեր ստորագրել են ընտրական տեղամասերում արձանագրությունների տակ: Հատուկ կարծիք հայտնելու իրավունք է ունեցել 15,700 մարդ, իսկ ինչպես գիտեք, հայտնել է միայն մեկ հոգի: Անվավեր ճանաչելու մոտ 70 դիմում-բողոք է եղել, եւ եթե այս ամենը գումարենք իրար, միեւնույն է, որեւէ էական ազդեցություն չի կարող ունենալ ընտրությունների արդյունքների, կամ հաղթել-չհաղթելու վրա: Հետեւաբար, չեմ հասկանում, եթե մինչ օրս չկա ու չի եղել այնպիսի մի փաստաթուղթ, որի հիման վրա դիմեն Աահմանադրական դատարան, ապա այդ ի±նչ նոր փաստաթուղթ ի հայտ եկավ, որ պարոն Հովհաննսիայնը որոշեց դիմել: Այնուամենայնիվ, սպասենք, եւ պարզ կլինի:
- Հնարավո±ր է, որ ընդդիմադիր ներկայացուցիչները ընտրության օրը այդքան լավ չեն աշխատել, կամ համախմբված չեն եղել, որպեսզի չստորագրեին արձանագրությունների տակ...
- Ոչ, բոլորովին էլ այդպես չէ: Ես այն կարծիքին եմ, որ ոչ թե վատ են աշխատել, այլ որ ընտրությունների օրը խախտումներ չեն եղել: Ի վերջո, մենք ապրում ենք 21-րդ դարում, որը ողողված է տեխնիկայով: Այսինքն, ամեն ինչ նկարահանելու, ձայնագրելու եւ լուսանկարելու հնարավորություն է եղել: Ես ամենեւին էլ չեմ թերագնահատում ընդդիմադիրների կարողությունները, ուժը, նպատակասլացությունն ու ցանկությունը` ինչ-որ բան տեսնելու եւ չթաքցնելու հարցում: Ճիշտ հակառակը: Հետեւություն է պետք անել այս ամենից, որ չի եղել այնպիսի բան, որը նմանատիպ բողոքի ալիք բարձրացներ:
- Ի±նչ ուղղությամբ կտանի երկրի զարգացումը հանրապետության նախագահը: Դուք ի±նչ սցենար եք կանխատեսում ապագայի համար:
- Այս պահին սցենարը կանխատեսել ճիշտ չի լինի, քանի որ այս պահին, եթե Րաֆֆի Հովհաննիսյանը պատրաստվում է ղեկավարել ընդդիմադիր դաշտը, ում ճանաչում եւ գնահատում եմ իր մարդկային արժանիքներով, այն կարծիքին եմ, որ վերջում կնստեն երկխոսության: Մենք իրավունք չունենք մեր այս աշխարհաքաղաքական դիրքում, արտաքին թշնամու համար բարենպաստ պայմաններ ստեղծել երկրում: Կարծում եմ, պետք է նստենք երկխոսության, որովհետեւ Ր. Հովհաննիսյանն ունի լավ ծրագրեր, ինչպես նաեւ մյուս քաղաքական ուժերը, իսկ ՀՀԿ-ն բաց է համագործակցության եւ լավ ծրագրերը ի շահ երկրին ներդնելու համար: Գտնում եմ, որ մեր երկիրը պետք է գնա էվոլյուցիոն, այլ ոչ թե ռեվոլյուցիոն ճանապարհով:
- Հնարավո±ր է արդյոք նոր կոալիցիայի ձեւավորում:
- Դա ցույց կտան առաջիկա զարգացումները, ինչը նաեւ չի բացառվում: Մենք այսօր պատրաստ ենք համագործակցության, որի տարատեսակներից մեկը կոալիցիա կազմելն է, իսկ թե դա ի դեմս ո±ւմ կլինի, ապագայում կերեւա:
- Ո±րն է ՀՀԿ-ի ողջամիտ առաջարկությունը ՙԺառանգությանը՚, քանի որ Ր. Հովհաննիսյանը ասում է, որ իրենց մեկ-երկու պորտֆել հարկավոր չէ...
- Այդ հարցը պետք է հակառակ իմաստով տալ ՙԺառանգությանը՚ ու հարցնել, թե նրանք ի±նչ են ուզում եւ ո±րն են համարում ողջամիտ առաջարկ: Իսկ այն երեք պահանջները, որոնք իրենք ներկայացնում են, օրինակ` արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների անցկացումը, հակասում է մեր Սահմանադրությանը, քանի որ ԱԺ ընտրությունները լրիվ այլ ընտրություն է, ի±նչ կապ ունի այս ընտրությունների հետ: Ներկայացնելով Սերժ Սարգսյանի ծրագիրը, մենք անընդհատ կրկնում ենք, որ այս ամենն արվում է ժողովրդի համար: Ի±նչ եք կարծում, ժողովրդի համար չէ± իշխանությունների կողմից արված այն ծրագրերը, որն իրականացվեց վերջին հինգ տարիների ընթացքում, ժողովրդի համար չէ±ին այսքան դպրոցների վերակառուցումը, որ Երեւան քաղաքում ոչ մի չջեռուցվող դպրոց չկա, ժողովրդի համար չէ±ր այս սոցիալական փաթեթները, որից օգտվում են հիմա շատերը եւ կարող են անվճար բուժօգնություն, կամ բուժզննություն անցնել: Ի վերջո, եթե տարիներ առաջ ասեինք, որ հնարավոր է սրտի անվճար վիրահատություն կատարել կամ անվճար մանկապարտեզ հաճախել, անվճար ծննաբերություն կատարել, ոչ ոք չէր հավատա, իսկ հիմա կա այդ հնարավորությունը, ինչը դուք գիտեք, որ բավական թանկ արժե: Ես ընդունում եմ, որ մենք ունենք խնդիրներ, բայց դա չի նշանակում, որ բոլորին հնարավոր է միանգամից լուծում տալ, բայց պետք է տեսնել նաեւ, որ երկիրը գնում է զարգացման ուղղությամբ: Այսինքն` ճիշտ ճանապարհով գնալն արդեն խնդիրների լուծում է նշանակում: Մենք պարզապես ուզում ենք, որ ամեն ինչ լավ լինի միանգամից, բայց մի մոռացեք, որ ունենք ընդամենը 22 տարիների անկախ պետություն, եւ նույնիսկ 200 տարի պատմություն ունեցող պետությունները չեն լուծել եւ չեն կարողանում ամեն ինչ իրենց երկրում դարձնել իդեալական: Մեր ողջամտությունն այն է, որ մենք տեսնենք, թե արդյո±ք մենք գնում ենք դեպի զարգացում, կամ ճիշտ լուծման ճանապարհով: Շատ հեշտ է կանգնել ու բարձրաձայնել` ասելով, որ այս կամ այն հարցերը կան, բայց շատ կարեւոր է նաեւ, որ մարդիկ տեսնեն, թե ի±նչ կա այս պահին, եւ դրա վրա ի±նչ է կառուցվելու ապագայում:
- Տիկին Մուրադյան, ԱԺ քառօրյային կառավարությունը ներկայացրեց այլընտրանքային ծառայության մասին օրինագիծ, որի հետ կապված հնչեցին տարբեր կարծիքներ: Ինչպե±ս եք նայում այս հարցին:
- Այդ օրենքի հետ կապված` ես եւս ունեմ մտահոգություն եւ հարց կառավարության ներկայացուցչին: Ինձ, որպես մանկավարժ, մտահոգում է այն փաստը, որ եթե ստեղծում ենք արտոնյալ պայմաններ եւ համաձայնում ենք, որ այդ կրոնական կազմակերպությունների ներկայացուցիչները զենք չպետք է վերցնեն, եւ մի բան էլ այլընտրանքային ծառայության արտոնյալ պայմաններ ենք ստեղծում, ապա արդյոք չե±նք վտանգում մեր երկրի սահմանները, ազգային անվտանգությունը, որի ծրագրում` որպես ներքին սպառնալիք նշված է հայրենասիրական ու բարոյական դաստիարակության պակասը: Եվ արդյոք այս ամենը չի± նպաստելու, որ այդ դաստիարակությունը էլ ավելի պակասի: Ավելին, հիմա շատ ծնողներ կձգտեն իրենց երեխաներին տանել այդ կրոնական կազմակերպություն, որպեսզի նրանք չծառայեն եւ օգտվեն այդ արտոնյալ վիճակից: Ես որպես մանկավարժ, հայտնեցի իմ մտահոգությունը, որ այս ամենը ուղիղ իմաստով ազդելու է մեր երեխաների դաստիարակության վրա, քանի որ այսօր դպրոցներում ունենք այդ նախադեպերը, երբ շատ ու շատ աշակերտներ հրաժարվում են մասնակցել որոշ միջոցառումների, որոնք ռազմահայրենասիրական են, Նոր տարվա, ծննդյան օրերի հետ են կապված: Ծնողը գալիս է դպրոց եւ ասում, որ իր երեխան չպետք է մասնակցի վերը նշված միջոցառումներին, ինչով նա խոչընդոտում է ուսումնադաստիարակչական գործընթացին: Նույնիսկ եղան դեպքեր, երբ ծնողներից շատերը ձայն բարձրացրին` ասելով, թե ինչու իրենց երեխան պետք է հայոց պատմություն դասին նստի, կամ մասնակցի ռազմագիտության դասին, որտեղ զենք են քանդում-հավաքում:
- Կային պատգամավորներ, որոնք նույնիսկ զարմացած էին եւ չէին ընդունում, որ մեր երկրում տոտալիտար աղանդ ներկայացնող կրոնական կազմակերպություններին կամ նրանց անդամներին աղանդ, կամ աղանդավոր անվանենք: Ավելին, պատգամավոր Էդմոն Մարուքյանը այն կարծիքն է, որ պետք չէ նրանց պահել բանտերում, քանի որ դրա համար մենք հարկեր ենք վճարում: Ստացվում է, որ հարկեր չմուծելը շատ ավելի կարեւո±ր հարց է, քան զենք չբռնելը, երկիրը չպահպանելը:
- Կարծում եմ, որ այդ հարցը պետք է տալ Է. Մարուքյանին, որպեսզի ավելի մանրամասն բացատրի, թե ինչ նկատի ուներ, բայց ամեն դեպքում ես այդքան էլ համամիտ չեմ Էդմոնի կարծիքին:
<Իրավունք> թերթ, Երեքշաբթի, 05 Մարտ 2013 00:00
ԱՐՄԵՆՈՒՀԻ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Նյութի աղբյուրը` http://iravunk.com/index.php?option=com_content&view=article&id=5446%3A2012-04-04-19-36-17&catid=48%3Ahandipum&Itemid=114
No comments:
Post a Comment